z szacunkiem do historii projekt wnętrz miał być nienarzucający, komponujący się z duchem tego miejsca i wypełniony wspomnieniami o dawnej epoce przemysłu tytoniowego. dlatego na ścianach możemy poczytać trochę starych dokumentów, pooglądać ręcznie robione projekty architektoniczne, zagrać na zakładowym pianinie, poczytać odfumigowane już książki z oryginalnej biblioteki pracowniczej, napić się kawy na przemysłowych stołach wyciągniętych z fermentowni, odpocząć na odremontowanych fotelach 366-ikonach polskiego wzornictwa zastanych w różnych budynkach zakładów. wszystko w duchu retro, bez pretensjonalnej nowoczesności, ale jednak w pewnego rodzaju świeższej formie.